Hversdagsleiki

Ætli Asíubúar sjái almennt frekar illa? Þetta var ég að hugsa í tíma í dag eftir að heilinn í mér hafði gefist upp á að reyna að "afkóða" það sem kínversk bekkjarsystir mín var að reyna að koma frá sér um samband hnattvæðingar og nútímavæðingar í Asíu. Ég veitti því nefnilega athygli að hún var sú eina af 12 Kínverjum /Taiwönum sem þarna inni voru sem var EKKI með gleraugu. Við nánari eftirgrennslan kom í ljós að þetta voru meira að segja í öllum tilvikum frekar þykk gleraugu. Ég horfði einu sinni á Andrew Dice Clay uppistand þar sem hann gerði grín að Asíubúum og getu þeirra (eða öllu heldur vangetu) til að keyra bíl, hann kenndi um augunum þeirra og benti á að það væri erfitt að sjá með augum 3/4 lokuð. Ég held þó samt að það komi gleraugnanotkun ekki sérstaklega við.

Annars er ofboðslega grámyglulegur mánudagur að kvöldi (og rúmlega það að vísu) kominn hérna í Lundi. Við virðumst hafa siglt svo um munar inn í rigningartímabilið. Alltaf rigning sem er ótrúlega lítið spennandi þegar maður er á hjóli (eins og áður hefur komið fram).

Fór ekki í ræktina í dag, þrátt fyrir yfirlýsingar um annað. Til að bæta gráu ofan á svart kláraði ég kúlupokann sem Gróa kom með meðan ég las um áhrif alþjóðavæðingar (globalization) og lýðræðisvæðingar (democratization) í Asíu. Þið mynduð ekki trúa því hvað þessi tvö orð koma oft fyrir í lestextanum, þau og orðið liberalization. Ofsalega hrifnir af orðum sem enda á -zation og -ism. Það eru endalausir -ismar í gangi í þessum fræðum.

Blessuð sé minning (lang) ömmu Ragnheiðar sem hefði orðið hvorki meira né minna en 106 ára í dag. Hún dó sátt við Guð og menn þ. 10 september 2000, nálægt því 101 árs að aldri. Magnað að hafa upplifað þvílíka umbrotatíma. Að fæðast bókstaflega í moldarkofa, upplifa tvær heimsstyrjaldir, Kreppuna, húsbruna, makamissi, barnsmissi, ótrúlega umbrotatíma í íslensku efnahagslífi og fá svo að deyja friðsællega á einu fullkomnasta dvalarheimili á Íslandi. MAGNAÐ enda var hún amma mín alveg ótrúlega mögnuð kona. Ég er svo sannarlega ríkari fyrir að hafa átt hana svona lengi eins og ég gerði.